هدف از این تاپیک اشاره کردن به نکات امنیتی هست که دانشجویان/مهاجران/بازدیدکنندگان (یا در کل مسافران) می بایست هنگام سفر (به ویژه نوع هوایی ) رعایت کنند.

یکی از موارد مهمی که در این زمینه وجود داره، بحث حمل نا آگاهانه مواد مخدر توسط مسافرانی هست که توسط سوداگران مواد مخدر به عنوان طمعه ای برای حمل محموله شون مورد سوء استفاده قرار می گیرند بدون اینکه روح شون هم از این موضوع اطلاع داشته باشه. این موضوع متاسفانه گاه مشکلات خیلی زیادی رو برای هموطنان در کشورهایی مثل مالزی، ژاپن، آذربایجان، کشورهای عربی و ترکیه به وجود آورده و باعث زندانی شدن و حکم های خیلی سنگینی برای اونها شده.

1-اگر فردی هستید که زیاد در رودربایستی گیر می کند و نه گفتن بلد نیستید (که نوعا بیشتر ما ایرانی ها اینطور هستیم) سعی کنید در فرودگاه خیلی با غریبه ها گپ و گفتگو نکنید. اغلب سوداگران طعمه های خود را در ساعت های پیش از پرواز و هنگام گپ و گفتگو با آنها شناسایی می کنند و سعی می کنند با آنها دوست شوند. سپس از شما می خواهند تا یکی از چمدان های ایشان را که ممکن است اضافه بار بخورد را روی بلیت شما ثبت کند. غافل از اینکه داخل این چمدان ممکن است محموله ای از مواد مخدر یا هر ماده ممنوعه دیگری جاسازی شده باشد و در صورت گیر افتادن شما هم مسوولیت آن با شما خواهد بود و فرد شیاد موضوع را حاشا خواهد کرد. در صورتی که محموله به سلامت عبور داده شود ایشان در انتهای سفر آن را از شما تحویل می گیرند و در حالی که خداحافظی می کتند در دلشان به ساده لوحی شما می خندند. اگر چنین درخواستی از شما شد خیلی صریح عذرخواهی کنید و بهانه هایی مانند اینکه "ظرفیت خودتان تکمیل است و اضافه بار می خورید" از پذیرش آن شانه خالی کنید. اگر هم می خواستند جریمه را بپردازند از آنها بخواهید که با کانتر صحبت کنند و روی بار خودشان بگذارند. اینکه کسی به دلیل انتظار بی جایش از دست شما ناراحت شود بهتر از این است که خطر مواجه با حکم های سنگین در فرودگاه مبدا یا مقصد را به جان بخرید.

2-قاچاقچیان مواد مخدر لزوما مانند فیلم های سینمایی افرادی با قیافه های ترسناک یا صدای نخراشیده نیستند و ممکن در ظاهر افرادی بسیار مهربان، با کلاس و مودب به نظر برسند و در گپ و گفتگوهایشان هم به احتمال زیاد خودشان را رییس یک شرکت در مالزی یا هر شغل موجه دیگری معرفی می کنند.

3-برخی از این افراد لزوما دارای شغل دائمی انتقال مواد مخدر نیستند بلکه ممکن است به صورت تفننی قصد عبور مقدار کمی مواد مخدر یا هر ماده یا شی ء غیر مجاز دیگری را برای آشنایشان در کشور مقصد داشته باشند. غافل از اینکه حتی مقادیر بسیار کم این مواد ممنوعه هم ممکن است دردسرهای فراوانی را هم در فرودگاه مبداء و هم در فرودگاه مقصد برایتان ایجاد کند.

4-گاهی افرادی که خودشان با شما همسفر نیستند نیز ممکن است در سالن فرودگاه از شما بخواهند تا بسته کوچک یا کتابی را به دست دخترشان که در فرودگاه مقصد منتظر ایستاده برسانید. بسیاری از افراد به دلیل حس انسان دوستی، حسن نیت و ذات نیکشان ممکن است انجام این کار را بپذیرند، غافل از اینکه در این بسته کوچک ممکن است مواد ممنوعه جاسازی شده باشد.

5- افرادی که در حرفه حمل مواد مخدر یا دیگر مواد ممنوعه هستند دارای مهارت های خاصی در جاسازی آنها هستند به شکلی که حتی تا مدت زیادی در فرودگاه های دو طرف روش موردنظر کشف یا به اصطلاح لو نرفته است. به همین دلیل فریب ظاهر شیء موردنظر را نخورید. برای نمونه، به سادگی می توان تیوب های خمیر دندان یا چسب مایع را از انتهای آنها باز و پس از جاسازی دوباره پانچ کرد و شما با چک کردن درب آنها فکر می کنید تا به حال باز نشده اند.

6-اگر یکی از دوستان یا آشنایان نسبتا دور شما می خواهد که مقدار کمی وسیله یا مواد خوراکی را برای یکی دیگر از دوستان یا آشنایان در کشور مفصد ببرید و اعتماد 100 درصدی به آنها ندارید، به این بهانه که چمدان تان پر شده و اضافه بار می خورید از زیر این مسوولیت شانه خالی کنید. اگر هم اقلام موردنظر ارزش مالی چندانی ندارند و حاضرید برای ناراحت نشدن آن دوست از جیب تان هزینه کنید، می توانید به این بهانه که فرصت دیدار ایشان را ندارید پس از پرسیدن مشخصات آن اقلام، خودتان راسا آنها را تهیه کنید.